Historia
7 sierpnia 1945 roku zebranie 44 członków założycieli określiło statutem kształt przyszłej Spółdzielni Spożywców w Koźlu, a Sąd Grodzki w Gliwicach 28 września 1945 r. wpisał powstałą Spółdzielnię "Związkowiec" do rejestru, nadając jej tym właściwość prawną. Pierwsza siedziba Spółdzielni była w Koźlu przy ul. Rynek 1, gdzie dziewięcioosobowa Rada Nadzorcza wraz z prezesem Zarządu, mimo skromnego kapitału założycielskiego, z zapałem podjęła trud organizacji pierwszych sklepów detalicznych oraz działalności wytwórczej. Uruchomione 5 sklepów, rozlewnia octu i wytwórnia wód gazowanych tworzyły podstawy majątkowe Spółdzielni Spożywców w Koźlu. Rozwój sieci detalicznej i wytwórczej towarzyszył wdrożonym zmianom koncentracji działalności, której skutkiem było połączenie w 1948 r. Spółdzielni z Kędzierzyna i Koźla w nowy organizm gospodarczy. Rozwój Spółdzielni Spożywców na terenie Kędzierzyna-Koźla był ściśle związany z bezpośrednią bliskością tych dwóch miast oraz specyfiką historyczno-ludnościową i charakterem gospodarczym.
Sklep tekstylny. Koźle VII 1946 r. Budynek zburzono w 1963 r.. Na jego miejscu wybudowano blok mieszkalny.
Członkowie ówczesnej Rady Nadzorczej. Lipiec 1946 r.
Lata pięćdziesiąte, szczególnie rok 1956 ze swoimi przemianami oraz całokształtem działań dostosowawczych wynikających z potrzeby rozwijającego się rynku, wymusza w roku 1959 utworzenie odrębnej Spółdzielni w Kędzierzynie. Rozdziału dokonano w oparciu o kryterium położenia majątku w Koźlu i Kędzierzynie, tworząc nowe struktury organizacyjne skupione na obsłudze lokalnego rynku. Równoległy rozwój Spółdzielni w Koźlu oraz dynamicznie rozwijającego się ośrodka w Kędzierzynie nacechowany był znacznym wzrostem stanu sieci handlu detalicznego oraz bazy produkcyjnej. Uruchomiono zakład produkcji wyrobów mięsnych i wędliniarskich oraz wybudowano nową wytwórnię wód gazowanych i rozlewnię piwa. Istniejąca jedynie w Koźlu rzeźnia zaopatrywała oba miasta, poprawiając ofertę w detalu i gastronomii, a uruchomiony ośrodek "Praktyczna Pani" pozwolił na rozwijanie działalności społeczno - samorządowej oraz usługowej. Rok 1965 to zakończenie budowy i oddanie do użytku, pierwszego w mieście wielkopowierzchniowego Spółdzielczego Domu Handlowego "CHEMIK". Lata 1966 - 70 to okres tworzenia dużych organizacji gospodarczych. W ramach integracji gospodarczej, realizując ustalenia Zjazdu Delegatów "Społem" w Warszawie dotyczących koncentracji i centralizacji działalności Spółdzielczej, dotychczas samodzielne Spółdzielnie w Koźlu i Kędzierzynie stają się oddziałami Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców w Opolu, by po roku działalności połączyć się w jeden organizm gospodarczy tj. Oddział w Koźlu, ściśle podporządkowany strukturze wojewódzkiej. W latach 1974 - 75 powiększono bazę majątkową przez oddanie do użytku kolejnego dużego obiektu handlowego branży przemysłowej "Wszystko dla Domu", rozpoczęto budowę piekarni oraz dwóch dużych obiektów handlowych branży spożywczej do obsługi ludności w Kędzierzynie na dużych osiedlach robotniczych. We współpracy ze Spółdzielnią Mieszkaniową uruchomiono dwa osiedlowe pawilony handlowe w Koźlu z rozbudowaną sferą usług bytowych. 1 lipca 1976 r. następuje kolejna reforma handlu. Spółdzielnia przejmuje całość zaopatrzenia w artykuły spożywcze, oddając jednocześnie na rzecz handlu państwowego często najlepiej przygotowane i wyposażone placówki przemysłowe. Najbardziej dotkliwą stratą było przekazanie na rzecz tworzonego Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego, jedynego największego w aglomeracji Spółdzielczego Domu Towarowego "Chemik", wybudowanego staraniem spółdzielców. Uruchomienie w tym samym czasie dwukondygnacyjnego obiektu handlowego "Światowid" nie rekompensowało strat z oddanego systemowo majątku. Rok 1977 to okres dostosowywania struktur organizacyjnych, dalsze przebranżowienie oraz nowe uruchomienia w sferze obsług gastronomicznych i produkcji. Oddana zostaje do użytku duża piekarnia, zdolna zabezpieczyć zapotrzebowanie miasta w produkcję piekarską. Sytuacja gospodarczo-społeczna lat 1980 - 82 z jej zmianami w sferze organizacji, z dążeniem do usamodzielnienia się, uchwalenie nowego "Prawa Spółdzielczego", powoduje kolejną reorganizację handlu spółdzielczego, przywracając Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Koźlu pełną samodzielność, opartą o samorządność i samofinansowanie. Spółdzielnia w tym czasie prowadziła działalność w 110 placówkach handlu detalicznego, 40 stałych i 7 sezonowych zakładach gastronomicznych, 11 zakładach produkcyjnych oraz usługowych i 23 punktach usługowych. Zadania realizowała załoga licząca 1269 pracowników, 50 ajentów oraz 173 szkolonych u nas uczniów. Spółdzielnia zrzeszała 8847 członków. Jest to okres jednocześnie nacechowany wzrostem demokracji spółdzielczej, wzrastającej roli samorządu spółdzielczego, aktywności organów samorządowych oraz samych członków Spółdzielni. Okres do 1989 r. oraz lata tzw. transformacji gospodarczej, tj. 1989 - 1991 to czas wielu zmian w organizacji Spółdzielni, stałych zmagań o zaopatrzenie miejscowego rynku, dostosowywanie i profilowanie branżowe sieci detalicznej, gastronomicznej i produkcyjnej do możliwości i potrzeb Spółdzielni oraz obsługiwanego rynku. Szczególnie trudny był rok 1990 z narastającymi tendencjami gwałtownego pogorszenia warunków działalności Spółdzielni. Uchwalona 7 lutego specjalna ustawa, wymusiła przeprowadzenie w Spółdzielni dwukrotnej akcji statutowo-sprawozdawczej. Jednocześnie poddano likwidacji z mocy prawa centralne i wojewódzkie struktury o charakterze związków osób prawnych. Na skutek zmian wynikających z wdrożonego procesu prywatyzacji wszystkie dzierżawione oraz wynajmowane obiekty przeszły w ręce właścicieli lub administratorów. Tak jak wiele innych spółdzielni w kraju tracimy większość obiektów. W tym stanie rzeczy utrzymanie poprawnego poziomu bieżącej działalności gospodarczej stało się niemożliwe. Rozpoczęto restrukturyzację Spółdzielni, dostosowując jej organizację i działalność do możliwości radykalnie zmieniających się warunków. Konsekwentnie realizując przyjętą strategię, Spółdzielnia prowadzi aktualnie 4 placówki handlu detalicznego, a pozostałą sieć obiektów stanowiących własność wynajmuje innym podmiotom gospodarczym.